اشاره: 27 اردیبهشت در تقویم رسمی کشور ما با عنوان روز ملی ارتباطات و روابط عمومی نامگذاری شده است.می گویند روابط عمومی یک رشته وارداتی است که حدود 65 سال پیش از سوی مدیران شرکت نفت ایران – انگلیس در کشور ما راه‌اندازی شد. با اینکه نیم قرن از حضور نهاد روابط عمومی در ایران می‌گذرد اما به اعتقاد کارشناسان این حوزه، هنوز هم نقش و کاربرد روابط عمومی‌ها ناشناخته مانده و حتی در میان خود سازمان مربوطه شان نیز مهجور مانده‌اند.تا سالها پیش، روابط عمومی و رسانه به‌عنوان دو نهادی که در وضعیتی چاره‌ناپذیر به یکدیگر وابسته بودند، در موقعیت‌های متفاوت قهر و آشتی هدف مشترک تصویر‌سازی از عملکرد سازمان در ذهن مخاطب را پیگیری می‌کردند. اکنون اما در رابطه بین این دو پای، شخص سومی هم به میدان آمده که هم رسانه و هم روابط عمومی را به چالش فراخوانده است. رسانه‌های مجازی با کاربری و کارگردانی شهروند - خبرنگار نیز خود می‌توانند مستقل از رسانه و روابط عمومی، نقش تصویر‌سازی از عملکرد سازمان‌ها در ذهن مخاطب را برعهده گیرند. بی تردید روابط عمومی‌ها به‌عنوان رکن اساسی نظام ارتباطی و اطلاع‌رسانی می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در افزایش آگاهی جامعه، فرهنگ‌سازی و تنویر افکار عمومی ایفا کنند. از سوی دیگر چنانچه رسالت خویش را بدرستی انجام دهند در پیشبرد اهداف سازمان متبوعه خویش و معرفی نقش و جایگاه آن در کشور نیز بسیار مثمرثمر خواهند بود.اما باید دید که امروزه با وجود گسترش رسانه‌های مجازی و بروز پدیده شهروند - خبرنگار یا به عبارتی شهروند - رسانه آیا در روند فعالیت روابط عمومی‌ها نیز تغییراتی ایجاد شده است؟در همین رابطه با چند نفر از کارشناسان این حوزه به گفت‌و‌گو نشستیم تا ضعف، قوت‌ها، مشکلات و خلأهای موجود در حوزه روابط عمومی را واکاوی کرده و ساختار این رشته را بهتر بشناسیم.